Przez pierwsza częśc filmu ziewałam. Dla mnie ten film ciekawy stał się od momentu sceny kupowania biletów na stacji kolejowej. Po tej scenie ruszył z kopyta az miło: ukrywanie sie w domu profesora Brulova, scena z brzytwą, sekwencja snu, jazda na nartach i uzdrowienie Johna, zwrot akcji po przybyciu policjantów, zorientowanie sie Constance o winie dyrektora Green Manor i zakończenie z rewolwerem skierowanym w widza, którego nie da się zapomnieć. +poczucie humoru, które zaserwował Hitchcock, dodające lekkości i będące miłą odmianą od zbyt dużej ilości wywodów psychoanalitycznych. 6/10. Byłoby siedem, gdybym nie znała "Liny", która bije "Urzeczoną" na łopatki.