Film jest w pewnym sensie kroniką, serią epizodów, ilustrujących wydarzenia z życia dynastii rosyjskich carów na tle burzliwych losów tego kraju.

"Duże historyczne przedsięwzięcie. Kończy się dokumentalnymi kadrami koronacji Mikołaja II, sfilmowanej przez operatora braci Lumière, w Moskwie w 1896 roku" – głosi adnotacja w encyklopedii „Chudożestwiennyje fil’my dorewolucjonnoj Rossii” Wieńczysława Wiszniewskiego. W celu uzyskania autentyzmu wszystkie ważniejsze momenty panowania Romanowów były filmowane w autentycznych sceneriach. By odtworzyć wydarzenia z 1613 roku cała ekipa pod wodzą autora scenariusza pojechała do Kostromy, gdzie koronacja Michała Fiodorowicza Romanowa na cara Rosji została sfilmowana w cerkwii Ipatyjewskiej – napisano w dwujęzycznej, angielsko-włoskiej historii filmu - „Silent Witnesses: Russian Films 1908-1919” . Pisząc o pierwszym okresie filmu rosyjskiego, Jerzy Toeplitz w „Historii sztuki filmowej” wspomina między innymi, iż filmy te: (…) odznaczały się pięknie skomponowanymi scenami masowymi i w plenerze. (…) Film „Trzystolecie dynastii Romanowych” reż. Uralskiego, posiada te same zalety. Piękne są zwłaszcza zimowe sceny z czasów Dymitra Samozwańca.(…) Gdybyśmy posiadali opinie nie literatów, dramatopisarzy, aktorów czy reżyserów teatralnych, lecz malarzy, być może zwróciliby oni uwagę na piękno obrazów, które dostrzegamy dziś jeszcze.
Filmoteka Narodowa